Ik geloof dat voeding zoveel meer is dan wat er op je bord ligt…..
Het is liefde, verbinding en bewustwording in één.

Ik probeer zoveel mogelijk duurzaam te eten: lokaal, biologisch, seizoensgebonden, meer plantaardig en zonder verspilling.
Dat lukt ook bij ons niet altijd, en dat is oké.
Met een gezin, een druk leven en een beperkt budget is het soms zoeken naar balans.
In mijn droomleven zou ik alleen maar bij kleine handelaars terechtkunnen, maar momenteel lukt dit bij ons ook niet altijd. Toch geloof ik dat elke bewuste keuze telt, hoe klein die ook is.

Wat ik belangrijk vind, is dat we onze kinderen meenemen in dat verhaal.
Praat met hen over voeding: waarom jullie bepaalde dingen eten en andere minder.
Kinderen begrijpen veel meer dan we denken.
Door het gesprek open te houden, leren ze niet dat voeding iets is wat “moet”, maar iets wat nodig is, belangrijk is en zorgt voor hun lichaam...
Ik hanteer zelf de 80/20-regel: 80% voedzaam, 20% minder voedzaam en dat is prima.
Niets verbieden, want dan creëer je juist spanning rond eten.
Het draait vooral om hoe je erover praat en wat je voorleeft.

Want kinderen leren door te zien en te ervaren. 🙂
Als ze jou zien genieten van een maaltijd, nieuwe dingen proeven of puur koken, nemen ze dat vanzelf over. (Het is natuurlijk niet enkel dat die ervoor zal zorgen dat ze goed gaan eten!)
Voedzaam koken hoeft trouwens helemaal niet ingewikkeld te zijn. Puur natuur koken kan net heel eenvoudig zijn. Het vraagt wat aandacht, maar dat is het waard. En die aandacht vind ik wel heel belangrijk.
Voeding is voor mij een even belangrijk onderdeel van opvoeden als spelen, slapen of grenzen stellen. Het is geen dingetje die je tussendoor doet. Het verdient diezelfde aandacht.

Daarnaast geloof ik sterk dat alles samenhangt: voeding, slaap, buiten spelen, schermtijd, rust.

Een kind dat moeilijk eet, doet dat niet expres.
Het heeft vooral verbinding, vertrouwen en positieve ervaringen nodig.
Daarom laat ik kinderen graag al spelend leren ontdekken, proeven, voelen, samen koken.
Op die manier wordt voeding iets natuurlijks, iets dat bij het leven hoort….

En uiteindelijk gaat het daar voor mij allemaal om:
een levensstijl waarin voeding, opvoeding en natuur elkaar versterken.
Waarin we onszelf en onze kinderen stap voor stap leren luisteren naar wat hun lichaam echt nodig heeft, maar dan vooral met heel veel mildheid, liefde en bewustzijn.